Logo NLV

Een jaar waarin we niet stil hebben gestaan maar wel een pas op de plaats maakten. We mogen
stellen dat de rust is wedergekeerd en we vaker wél dan niet met elkaar door één deur kunnen. Een goed moment om verder vooruit te kijken en plannen te maken voor een meer toekomstbestendig Vlieland. We vergeten namelijk niet dat we al bijna op de helft van de huidige termijn zijn aangekomen, en dat we na deze vier jaar graag willen aantonen dat met politiek ook daadwerkelijk dingen te realiseren zijn. We durven te stellen dat de raad in deze hoedanigheid niet nog termijnen blijft bestaan dus dit mag ook gezien worden als een oproep naar de jonge eilandbewoner. Dat dit hét moment is om je te betrekken bij de gemeentepolitiek. Zo kan de nieuwe generatie opstaan en het stokje deels overnemen. Met het oog op de huidige babyboom is het onze plicht ervoor te zorgen dat alle voorzieningen op het eiland in stand blijven en waar nodig verbeterd worden. Om zo ook deze nieuwe generatie te kunnen laten genieten van Vlieland zoals wij dat doen.

Dan over op de inhoud. Om te beginnen met het sociale domein. We vinden het goed om te zien dat er veel tijd, energie en mankracht geïnvesteerd wordt in het zorgen voor iedere Vlielander en eilandbewoner. Jong, oud, van Nederlandse of andere komaf. Natuurlijk blijven hierbij uitdagingen bestaan en is ontwikkeling noodzakelijk, maar we willen complimenten maken aan het college dat ze op dit gebied zeer zichtbaar en actief is. Wel vragen we ons af of de Rijksbijdrage toereikend is om alle ambities te realiseren of dat dit voor het merendeel uit onze eigen middelen bekostigd moet worden? En over deze ambities gesproken, er lijkt enige overlap zichtbaar in de speerpunten. Er wordt verwezen naar verschillende programma´s, beleid of preventieplan. Is efficiënt werken en het stellen van duidelijke richtlijnen op deze manier niet te uitdagend? In de afgelopen commissievergadering hebben we het ook al kort benoemd, namelijk dat we ons zorgen maken over de verkeersveiligheid op sommige plekken op het eiland. De vraag luidde afgelopen maandag, of er ook proactief wordt gekeken naar mogelijk verkeersonveilige situaties waarop werd geantwoord dat het niet logisch zou zijn om net gerealiseerde fietspaden te evalueren. Echter gaat het ons niet om de nette fietspaden die we al hebben maar juist om de nog mogelijk aan te leggen fietspaden. En andere verkeerssituaties waar wij als eilandbewoners maar ook onze toeristen mee te maken hebben. We vragen de wethouder alsnog om hier inhoudelijk antwoord op te geven. Ook zijn we benieuwd naar de stand van zaken rondom de Kampweg, kan de wethouder dit wellicht ook meenemen in zijn beantwoording?

Tot slot over verkeer gesproken, we zijn verheugd te lezen dat het college in 2024 onderzoek gaat doen naar de mogelijkheden voor het ondergronds of anderszins uit het zicht parkeren aan de Willem de Vlaminghweg. Complimenten hiervoor. Op financieel gebied kunnen we het nog steeds goed redden, al moeten we wel op onze tellen passen. De belastingen zijn dit jaar verhoogd maar lang niet met het inflatiepercentage van het afgelopen jaar. Dit betekent dat we per saldo minder te besteden hebben, dat kan, maar hoe denkt het college te voorkomen dat het tekort teveel gaat groeien? Daarnaast is het ambitieniveau op verschillende gebieden hoog en daar is geld voor nodig, daar maken we ons zorgen over. Bijvoorbeeld wanneer we het duurzaamheidsproject van de Jachthaven willen koppelen aan het dorp. Ook zien we achterstallig onderhoud en verduurzamingsuitdagingen bij gemeentelijke gebouwen die we niet kunnen negeren. Hier zijn immers belangrijke voorzieningen in gevestigd, denk hierbij onder andere aan Sportcentrum Flidunen.

Ten slotte willen we benoemen wat volgens ons de grootste uitdaging is waar we op dit moment
voor staan. Om te beginnen met de verschraling van het horeca aanbod in de Dorpsstraat. De
horecavergunning staat op dit moment toe dat restaurants binnen de grenzen van het pand en bij
het voldoen aan de huidige veiligheidsvoorschriften hotelkamers mogen realiseren waar eerder
restauranttafels stonden. En we begrijpen met de uitdaging waar Vlielander ondernemers voor staan op het gebied van personeel dat deze keuze wordt gemaakt. Echter moeten we ervoor waken dat we straks niet een openluchtmuseum worden. Waar gasten voor een relatief hoge prijs op het eiland verblijven en we ze vervolgens niet kunnen voorzien in de behoefte om in de avond ergens te gaan eten of horeca anderzijds. Om nog maar niet te spreken over de prijsopdrijvende werking van deze schaarste. Het is tijd dat we kritisch naar de regelgeving gaan kijken en waar mogelijk deze aanpassen om het toeristische product Vlieland te beschermen.
Een andere oorzaak van de verschraling van de horeca maar ook een uitdaging voor ondernemers in het algemeen is het tekort aan woonruimte. Wanneer een mogelijke koper of huurder van een onderneming zelf geen woonruimte heeft en dit alleen maar voor aan aanzienlijk hoog bedrag kan aanschaffen, is het investeren in een nieuwe onderneming wel een hele grote en zeer waarschijnlijk onmogelijke opgave.
En niet alleen voor de Vlielander ondernemer is het vinden van woonruimte een uitdaging. Maar ook voor alle eilanders die zich hebben ingeschreven op de woninglijst, starters die overwegen een woning aan te schaffen en medewerkers van bedrijven die graag wat meer ruimte en privacy zouden genieten. Langzaam komen er particuliere initiatieven op gang, ondernemers die woningen en percelen aanschaffen om personeel te huisvesten en woningen te realiseren, een gemeentelijke stichting die een creatieve oplossing bedenkt, De Jutter die vooruitstrevend wil zijn met Tiny Houses en overheidsinstanties die de handen ineenslaan. Complimenten hiervoor en goed om te zien dat de gemeente hier een positieve bijdrage aan levert wanneer daar om wordt gevraagd. Echter wekt dit wel de indruk dat de gemeente voor de woningzoekende, die niet werkzaam is voor één van deze ondernemers, niet vooruitstrevend is. Natuurlijk zijn we ons ervan bewust dat er hard gewerkt wordt aan het Programma Wonen en dat beleid van belang is om weloverwogen keuzes te maken. Ook we zijn verheugd dat er onderzoek wordt gedaan naar de mogelijkheden op de oude locatie van de Bibliotheek en het huidige gemeentehuis en dat er een kansenkaart is gepresenteerd. Toch zijn er het afgelopen jaar aardig wat percelen en unieke kansen aan onze neus voorbij gegaan omdat we op dit beleid en de onderzoeksresultaten wachten. En dat vinden we lastig te verklaren naar deze mensen die echt hard op zoek zijn naar een eigen plek. NLV gelooft dat het schrijven van beleid en het veiligstellen van locaties om eventueel woningen te realiseren naast elkaar  kan bestaan. En daarom zouden wij graag de volgende motie willen indienen.