Als eilanders nemen wij de boot zoals mensen aan de wal de bus nemen. Het is onze fysieke aansluiting op het spoor- en wegennet. Alles wat van en naar het eiland komt moet over het water. Afgelopen vrijdag vond er een verschrikkelijk ongeval plaats bij Terschelling. Op de vroege, nog donkere, ochtend was er een aanvaring tussen de Tiger en de watertaxi Stormloper waarbij de Stormloper omsloeg en de inzittenden van de watertaxi te water zijn geraakt. Hulp was snel ter plaatse, maar twee personen zijn overleden en twee personen zijn nog steeds vermist, waaronder een 12 jarige jongen  

De passagiers waren allemaal werknemers van bouwbedrijf Friso, waarbij één van hen zijn zoontje voor een dag mee had genomen naar het werk. Het verdriet is enorm bij familie, vrienden en collega’s. In Sexbierum was een indrukwekkende bijeenkomst bij de voetbalvereniging en in Tjalleberd ligt het verenigingsleven stil door de vermissing. Ook bij rederij Doeksen en rederij de Bazuin heeft het ongeval een grote impact. Op Terschelling heerst verdriet en ook op Vlieland zijn veel mensen aangeslagen door de gebeurtenis.

Het blijft altijd heel indrukwekkend hoe snel de hulpdiensten in actie komen bij calamiteiten. Het verlenen van de eerste hulp aan slachtoffers, maar ook het zoeken naar vermisten daarna. Ook de mensen van KNRM reddingstation Vlieland hebben op de ochtend van het ongeluk intensief deelgenomen aan de reddingsoperatie. En in de dagen daarna zijn ze urenlang de zee en het strand opgegaan om te zoeken. De impact op de vrijwilligers is groot.

Nog steeds zijn er op dit moment hulpdiensten aan het zoeken naar de twee vermisten. Dat is ontzettend belangrijk voor de families die in grote onzekerheid zitten. Het vinden van de slachtoffers maakt het verlies niet minder groot, maar kan een beetje rust geven. Ik heb groot respect voor iedereen die hulp heeft geboden: de professionals, maar vooral ook de vrijwilligers.

De afgelopen dagen zat het ongeval continu in mijn hoofd. Het grote gemis van mensen die je liefhebt. Het schuldgevoel bij de bemanningsleden die betrokken waren bij het ongeval. Ik hoop dat ze de kracht vinden om dit allemaal te kunnen verwerken. Toen ik deze week op de boot stapte naar de wal en over de Waddenzee voer kwam dit wel even binnen. De onbevangenheid was verdwenen. Dat zal slijten, maar nooit meer hetzelfde zijn.

Terwijl het onderzoek naar de toedracht van dit ongeval gaande is, zijn onze gedachten bij de nabestaanden van de slachtoffers en alle betrokkenen. Laten we hopen dat de twee vermisten snel worden gevonden. Wij wensen iedereen veel sterkte bij het verwerken van deze verschrikkelijke gebeurtenis.

Met vriendelijke groet, Michiel Schrier